Japanse wierook

Japanse wierook

Japanse wierook kent een lange geschiedenis. Zij komt samen met het boeddhisme rond de 6e eeuw vanuit China naar Japan. Vanaf dat moment wordt Japanse wierook een belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur. In 1657 wordt Baieido in Sakai City opgericht en is de eerste en bekendste wierookproducent van Japan.

Japanse wierook staat bekend om zijn zachte subtiele geur. In tegenstelling tot de Indiase wierook wordt geen gebruik gemaakt van een bamboestokje als basis.

Het wierookstokje brandt daardoor geheel op.
De twee belangrijkste ingrediënten van Japanse wierook zijn: Agarwood en sandelhout. Agarwood staat bekend als Jinko.
Tegenwoordig wordt deze houtsoort beschermd en is bij import een CITES-verklaring nodig

In Japan wordt het branden en het waarderen van Japanse wierook als een kunst beschouwd.
Het staat bekend onder de naam Kodo, de weg van de geur. Branden van Japanse wierook wordt ook wel omschreven als ''luisteren'', omdat de subtiele samenstelling ''spreekt'' tot het hart van de luisteraar en sterke gevoelens en beelden van vreugde, vrijheid en innerlijke kracht kan oproepen

UIT WETENSCHAPPELIJKE STUDIE BLIJKT DAT JAPANSE WIEROKEN (NIPPON KODO) DE MINSTE SCHADELIJKE STOFFEN BEVATTEN. JAPANSE WIEROOKSOORTEN BLIJVEN VER ONDER DE GESTELDE NORMEN.